مانور هایملیخ؛ راهی برای نجات دیگران از خفگی

هایملیخ

مانور Heimlich از فشار شکمی استفاده می‌کند تا اجسام خارجی گیر کرده در گلو را خارج کند. در سال ۱۹۷۲، یک دکتر اهل سین سیناتی داستانی درباره خفگی خواند. در آن زمان، خفگی ششمین علت مرگ و میر بود. این آمار، دکتر را تشویق کرد تا یک راه ساده برای جلوگیری از این حادثه ایجاد کند. این روش به پاس خدمت دکتر هنری هایملیخ، به عنوان مانور Heimlich شناخته می‌شود.

مانور هایملیخ سرفه مصنوعی ایجاد می‌کند و با فشار بر روی دیافراگم، باعث می‌شود هوا با فشار زیاد و ناگهانی از ریه‌ها خارج و جسم خارجی گیر کرده را خارج کند.

هنگامی که چیزی در گلوی شخصی گیر کرده، شخص نمی‌تواند دم و بازدم انجام دهد. به همین دلیل است که فرد در طی گیر کردن جسم خارجی، نمی‌تواند سرفه کند. (سرفه نوعی بازدم با فشار زیاد و ناگهانی است)

تا ۱۹۷۰، هیچ استراتژی مبتنی بر تحقیق برای مدیریت خفگی وجود نداشت.

مردم فقط باید مانور هایملیخ را بر روی کسی که جسم خارجی در گلویش گیر کرده است انجام دهند.

چگونه می‌توان مانور هایملیخ را انجام داد؟

چهار راه برای انجام مانور هایملیخ وجود دارد، بسته به سن و نیاز افراد دچار خفگی. عمل پایه هر چهار روش یکسان است: استفاده از عضلات دیافراگم جهت خروج جسم از گلو

کودک یا بزرگسال آگاه

اگر بزرگسال یا کودک بیش از ۱ سال آگاه است، اما نمی‌تواند صحبت کند، سرفه کند یا نفس بکشد مانور هایملیخ را بلافاصله پس از این مراحل انجام دهید:

در پشت کسی که دچار خفگی است قرار بگیرید و دست‌های خود را دور او حلقه کنید.
یک دست را مشت کنید؛ از سمت شست بر روی معده شخص (زیر دنده‌ها و بالای ناف) قرار دهید. ممکن است عضله دیافراگم را احساس کنید.
دست دیگر را روی مشت قرار دهید و سریع، ناگهانی و نیرومند به این عضله فشار بیاورید.
تا زمانی که جسم خارجی بیرون بیاید، کار را ادامه دهید.
کودک یا بزرگسال ناآگاه
اگر کودک یا بزرگسال ناآگاه است و نمی‌تواند بشیند یا بایستد، این مراحل را انجام دهید:

فرد را طاقباز (به پشت) بخوابانید.
روی شکم فرد بنشینید.
یک دست را روی دیگری قرار دهید و سپس پاشنه دست زیرین را روی دیافراگم فرد قرار دهید، درست زیر قفسه سینه و بالای ناف.
بر روی دست خود تکیه دهید، به سمت داخل و بالا فشار ناگهانی وارد کنید.
تا زمان خروج جسم خارجی ادامه دهید.
انجام مانور هایملیخ بر روی خود
اگر تنها هستید و هیچ کس برای کمک وجود نداشته باشد، مراحل زیر را انجام دهید:

یک دست خود را مشت کنید و از سمت شست، مشت را در روی دیافراگم قرار دهید؛ زیر قفسه سینه و بالای ناف.
تا زمانی که شی خارج شود، به بالا و عقب فشار بیاورید.
اگر قادر به انجام این کار نیستید، ناحیه دیافراگم خود را بر یک شی سخت، مانند صندلی قرار دهید. به صورت متناوب حرکات جلو و عقب را برای خروج جسم انجام دهید. به عنوان روشی دیگر، قبل از تکیه دادن روی صندلی، می‌توانید ابتدا مشت خود را بر روی دیافراگم قرار داده و سپس طرف دیگر مشت خود را روی صندلی قرار دهید و فشار وارد کنید.
تا جایی که جسم خارج شود، ادامه دهید.

  کودک یا بزرگسال ناآگاه

      اگر کودک یا بزرگسال ناآگاه است و نمی تواند بشیند یا بایستد، این مراحل را انجام دهید:

• فرد را طاقباز ( به پشت ) بخوابانید.

• روی شکم فرد بنشینید.

• یک دست را روی دیگری قرار دهید و سپس پاشنه دست زیرین را روی دیافراگم فرد قرار دهید، درست زیر قفسه سینه و بالای ناف.

• بر روی دست خود تکیه دهید، به سمت داخل و بالا فشار ناگهانی وارد کنید.

• تا زمان خروج جسم خارجی ادامه دهید.

       در نوزادان زیر ۱ سال، این مراحل را دنبال کنید:

• کودک را روی ساعد خود قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که سر کودک پایین تر از قفسه سینه است.

• در حالی که قفسه سینه نوزاد روی ساعد شماست، سر نوزاد را با دست نگه دارید.

• اطمینان حاصل کنید که دهان و بینی کودک پوشیده نیست.

• با پاشنه دست دیگر بر پشت کودک بین تیغه های شانه چهار بار ضربه بزنید. تا زمانی که شی خارج شود، تکرار کنید.

• اگر نشد، کودک را برعکس کنید. دو انگشت در مرکز قفسه سینه نوزاد، بین نوک هر دو سینه قرار دهید. چهار بار به عمق حدود ۱ اینچ فشار وارد کنید. تا زمانی که شی خارج شود، تکرار کنید.

      اگر تنها هستید و هیچ کس برای کمک وجود نداشته باشد، مراحل زیر را انجام دهید:

• یک دست خود را مشت کنید و از سمت شست، مشت را در روی دیافراگم قرار دهید ؛ زیر قفسه سینه و بالای ناف.

• تا زمانی که شی خارج شود، به بالا و عقب فشار بیاورید.

• اگر قادر به انجام این کار نیستید، ناحیه دیافراگم خود را بر یک شی سخت، مانند صندلی قرار دهید. به صورت متناوب حرکات جلو و عقب را برای خروج جسم انجام دهید. به عنوان روشی دیگر، قبل از تکیه دادن روی صندلی، می توانید ابتدا مشت خود را بر روی دیافراگم قرار داده و سپس طرف دیگر مشت خود را روی صندلی قرار دهید و فشار وارد کنید.

• تا جایی که جسم خارج شود، ادامه دهید.

تاریخچه مانور هایملیخ

هنری هایملیخ، جراح قفسه سینه، مطلبی در مورد شیوع خفگی در رستوران ها را خواند.

او کشف کرد که صلیب سرخ آمریکا توصیه می کند که برای کمک به افراد دچار خفگی، به پشت آنها بزنید. اما شواهد زیادی برای حمایت از این استراتژی وجود نداشت.

او شروع به آزمایش استراتژی های مختلف در یک سگ بیهوش کرد. هایملیخ معتقد بود که ضربه به پشت موثر نیست زیرا این کار شی را بیشتر پایین می فرستد! او همچنین متوجه شد که فشار دادن قفسه سینه مفید نیست زیرا دنده ها مانع از خروج هوا توسط ریه ها می شوند.

هایملیخ کشف کرد که با فشار دادن بر روی دیافراگم در جهت بالا، ریه ها می توانند هوا را به اندازه کافی برای خروج جسم به بیرون بفرستند. این روش ساده، مانور Heimlich نامیده شد و طی چند سال، سازمان هایی مانند صلیب سرخ آن را به عنوان بهترین استراتژی برای نجات افراد دچار خفگی اعلام کردند.

آیا مانور هایملیخ بهتراست یا  استراتژی های دیگر

هنوز مشخص نیست که آیا Heimlich بهترین انتخاب است یا فقط محبوب تر و شاید راحت تر. به عنوان مثال، مطالعه ای که در سال ۱۹۷۶ انجام دادند، نشان داد که فشار قفسه سینه موثرتر است. جامعه آماری نمونه بسیار کوچک بود و تنها شامل شش مرد بود. محققان با اندازه نمونه بزرگتر ممکن است نتایج متفاوتی داشته باشند.

نتیجه انجام مانور هایملیخ

گاهی اوقات مانور هایملیخ ناکام می ماند، یا به این دلیل که جسم خارجی در عمق زیاد گلو قرار می گیرد یا به این دلیل که انجام دهنده مانور، به درستی مانور را انجام نمی دهد. به همین دلیل، بلافاصله هنگامی که کسی خفه می شود، با ۱۱۵ تماس بگیرید.

اگر دو نفر در دسترس باشند، باید یک نفر با ۱۱۵ تماس بگیرد و دیگران مانور هایملیخ را انجام دهند. این نکته شانس بقا را به حداکثر می رساند حتی زمانی که هایملیخ موثر واقع نمی شود.