انتوباسیون یا لوله گذاری چیست؟

لوله گذاری معده یا انتوباسیون، فرآیند وارد کردن لوله ای به نام لوله تراشه (ET)، از طریق دهان، به راه هوایی بیمار، است. به طور معمول، روش انتوباسیون، در شرایطی انجام می شود که یک بیمار، به دلیل وجود مشکلات مختلف، در تنفس طبیعی خود، مشکل داشته باشد.

پس از اتمام مراحل اولیه انتوباسیون، یعنی قرار دادن تراشه در مسیر هوایی فرد، انتهای بیرون از بدن لوله، به یک دستگاه تنفسی متصل می شود. در واقع، این دستگاه، هوا را به داخل ریه های فرد دچار مشکل، هدایت می کند تا هوای مورد نیاز را به بیمار برساند.

وسایل مورد نیاز لوله گذاري

وسایل محافظتی شامل دستکش، شیلد صورت یا عینک – لوازم براي ساکشن، لارنگوسکوپ با چند سایز مختلف تیغه، لوله تراشه با گاید و یک سرنگ و همچنین یک گوشی پزشکی و در صورت موجود بودن نشانگر Co2 انتهای بازدم.

لارنگوسکوپ LARYNGOSCOP

شایع ترین ابزاري که تا کنون براي انتوباسیون استفاده شده است لارنگوسکوپ بوده است.علیرغم سابقه طولانی این وسیله در انتوباسیون استفاده نادرست از آن عوارض زیادي دارد. امروزه تکنولوژی های جدید تر مانند لارنگوسکوپی فیبراپتیک منجر به کاهش عوارض شده است. مهمترین علت آسیب حین لارنگوسکوپی کمبود مهارت در انجام این عمل است.

نحوه لوله گذاری تراشه:

ارتفاع تخت و صورت بیمار در سطح گزیفویید انجام دهنده باید قرار بگیرد. زیر سر افراد بزرگسال یک بالش کوچک قرار دهید و در پوزیشن sniffing، پوزیشنی که در این حالت راه هوایی مستقیم و دید خوبی دارد، قرار دهید.

لارنگوسکوپ را در دست چپ بگیرید (انگشتان به صورت پلکانی در دسته و تیغه قرار می گیرد) و هرگز به صورت مشت بسته در دست نگیرید؛ سپس با استفاده از انگشت شست و اشاره دست راست آرواره ها را از هم جدا کنید تا لب ها بین لارنگوسکوپ و دندانها فشرده نشود.

تیغه از کنار راست زبان عبور دهید و کم کم به سوي مرکز و طرف چپ هدایت کنید (زبان جارو می شود) نوک تیغه لارنگوسکوپ بین اپی گلوت و قاعده زبان قرار گیرد و بدون فشار به دندان ها و اهرم کردن لارنگوسکوپ به بالا و جلو برده شود. در این حالت لیگامان های هیپو گلوتی کشیده می شود و اپی گلوت به بالا و به طرف تیغه خم می شود؛ حالا گلوت را میبینید و به آسانی لوله گذاري را می توانید انجام دهید.

فقط کافی است کاف لوله تراشه از گلوت عبور کند. کنترل صدای تنفسی ریتین با فشردن بگ و اطمینان از صحت کار و فیکس کردن درست لوله تراشه صورت می گیرد. هرگز اعتماد بنفس خود را از دست ندهید چون شما راه باز کردن راه هوایی و حفظ آ نرا می دانید.

زمانی که لوله گذاري توسط دو نفر انجام می شود : 

بهتر است انتوباسیون توسط دو نفر انجام بگیرد. ابتدا تمام لوازم را آماده و ساکشن در دسترس قرار دهید.

نفر اول لارنگوسکوپ را در دست چپ بگیرید و با دست راست لب بیمار را باز نمایید .

از سمت راست دهان بیمار، لارنگوسکوپ را به داخل دهان بیمار وارد کرده و زبان را به گوشه چپ دهان فرستاده و تیغه لارنگوسکوپ را به داخل هدایت نموده تا اپی گلوت را مشاهده نمایید. اگر از تیغه راست استفاده می نمایید تیغه را به سمت بالای اپی گلوت و اگر از تیغه راست سر کج استفاده می کنید تیغه را به زیر اپی گلوت هدایت نمایید. سپس دسته لارنگوسکوپ را بطور مستقیم بالا بکشید  نچرخانید).

اپی گلوت بالا کشیده شده و تارهاي صوتی قابل مشاهده شود. سپس اقدام به داخل کردن لوله تراشه نمایید.

نفر دوم ابتدا لوله تراشه را امتحان نموده، گاید را داخل آن بخ طوري که از نوک لوله خارج نشود قرار داده، لوله را در دست چپ نگه داشته و در زمان مناسب لوله را تحویل نفر اول داده، سپس گوشه لب بیمار را براي دید بهتر پایین کشیده و با دست راست بر روي غضروف تریکویید فشار می دهد.

 لوله گذاری یا انتوباسیون به چه دلیل انجام میشود ؟

لوله گذاری معده به این دلیل انجام می شود که بیمار نمی تواند از طریق راه هوایی خود نفس بکشد. در چنین شرایطی، بیمار نمی تواند به تنهایی، و بدون کمک خارجی، تنفس کند. به عنوان مثال، در جریان عمل جراحی که ممکن است بیمار تحت بیهوشی قرار گرفته و قادر به تنفس نباشد. ممکن است از روش انتوباسیون استفاده شود.

 اهداف انجام این کار

• باز نگه داشتن راه هوایی
• ساکشن ترشحات ریه – کاهش فضای مرده تنفسی
• اعمال فشار مثبت بر ریه ها
• پیشگیری از آسپیراسیون ترشحات معده به ریه (با پر کردن کاف)

• خطرات انتوباسیون یا لوله گذاری معده

  با وجود این که اکثر جراحی ها بسیار کم خطر هستند. لوله گذاری معده نیز به همان اندازه کم خطر است. برخی از شرایط احتمالی وجود دارند که می توانند خطرناک باشند. وقوع این شرایط، به ویژه هنگامی که بیمار باید برای مدت طولانی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کند، محتمل تر است. خطرات شایع لوله گذاری معده معده یا انتوباسیون، عبارت اند از:

• گلو درد
• خون ریزی
• گرفتگی صدا
• آسیب به نای
• پنومونی، در صورت ایجاد آسپیراسیون
• ضربه به دندان ها، دهان، زبان و یا حنجره
• فرسایش بافت نرم (با لوله گذاری معده معده طولانی مدت)
• ناتوانی در جدا شدن از دستگاه تنفسی و نیاز به تراکئوستومی
• استنشاق استفراغ، بزاق یا سایر مایعات در هنگام لوله گذاری معده معده
• وارد شدن تصادفی لوله به مری (لوله غذا) به جای نای (لوله هوا)

لوله گذاری معده یا انتوباسیون بینی

در برخی موارد، اگر دهان یا گلو تحت عمل جراحی قرار گرفته یا آسیب دیده باشد، لوله تنفسی، به جای دهان، از بینی عبور می کند. به این روش، انتوباسیون یا لوله گذاری معده معده بینی گفته می شود. لوله نای (NT)، به بینی، پایین حلق و راه هوایی فوقانی می رود. این کار برای خالی نگه داشتن دهان و مهیا شدن شرایط انجام عمل جراحی انجام می شود.

این نوع لوله گذاری معده معده کمتر از روش لوله گذاری معده معده دهانی، مورد استفاده قرار می گیرد. زیرا معمولاً لوله گذاری معده معده با استفاده از دهانه بزرگتر، آسان تر است. همچنین، این روش برای اکثر افراد لازم نیست.

چه زمانی به عمل لوله گذاری احتیاج می‌شود؟

معمولا به دلایل زیر از این روش استفاده می‌شود:

• تغذیه
• رساندن دارو
• پاکسازی و تخلیه‌ی محتوای شکم
• تزریق رنگ کنتراست برای عکسبرداری
• فشارزدایی از نواحی مسدود شده

همچنین از این روش برای کمک به نوزادان نارس نیز استفاده می‌شود.

پزشک یا پرستار می‌تواند از طریق لوله به بدن بیمار غذا یا دارو برساند. همچنین ممکن است به لوله قدرت مکش اضافه شود تا محتوای شکم را تخلیه کند.

مثلا، پزشک از این روش برای درمان مسمومیت تصادفی یا اوردوز دارو استفاده می‌کند. اگر چیز مضری خورده باشید، از لوله برای پاکسازی معده یا رساندن دارو کمک گرفته می‌شود.

تغذیه در طول لوله گذاری معده یا انتوباسیون

بیمارانی که بلافاصله بعد از انجام عمل جراحی، از دستگاه تنفس مصنوعی جدا می شوند، نیازی به تغذیه با روش های غیر معمول ندارند. اما بهتر است مایعات را از طریق IV دریافت کنند. اگر انتظار می رود بیمار به مدت دو یا چند روز به دستگاه تنفسی وصل باشد، تغذیه معمولاً یک یا دو روز پس از لوله گذاری معده معده آغاز می شود.

خوردن غذا یا مایعات از طریق دهان، در هنگام لوله گذاری معده معده، امکان پذیر نیست. در چنین شرایطی، غذا خوردن، حداقل به روشی که معمولاً با گاز گرفتن، جویدن و سپس بلعیدن انجام می شود، امکان پذیر نخواهد بود. بنابراین باید از روش های جایگزین استفاده شود.

برای این که بتوانید با خیال راحت غذا، دارو و مایعات را از طریق دهان مصرف کنید. یک لوله به داخل گلو و قسمت پایین، یعنی به داخل معده، وارد می شود. این لوله هنگامی که وارد دهان می شود، به اوروگاستریک (OG) معروف است. همچنین، هنگامی که به بینی و قسمت پایین، یعنی به داخل گلو وارد می شود، لوله بینی معده (NG) نامیده می شود.

سپس داروها، مایعات و تغذیه بیمار، با استفاده از یک سرنگ بزرگ یا یک پمپ، از طریق لوله به داخل معده تزریق می شود. برای سایر بیماران، غذا، مایعات و داروها باید به صورت داخل وریدی داده شوند. تغذیه IV، که TPA یا تغذیه کامل تزریقی نامیده می شود، غذا و کالری را مستقیماً به صورت مایع به جریان خون وارد می کند.

این نوع تغذیه به طور معمول انجام نمی شود، مگر آنکه ضروری باشد. زیرا غذا، به بهترین شکل، فقط از طریق روده جذب می شود.

لوله گذاری معده یا انتوباسیون در کودکان

فرایند لوله گذاری معده معده در بزرگسالان و کودکان، فارغ از اندازه تجهیزات مورد استفاده در این فرایند، یکسان است. یک کودک، به یک لوله بسیار کوچکتر از یک بزرگسال نیاز دارد. قرار دادن لوله ممکن است به درجه بالاتری از دقت نیاز داشته باشد. زیرا راه هوایی یک‌ کودک، بسیار کوچک تر است.

در برخی موارد، یک ابزار فیبر نوری (ابزاری که به پزشک اجازه می دهد تا روند انتوباسیون را روی مانیتور مشاهده کند)، برای سهولت لوله گذاری معده معده استفاده می شود. فرآیند واقعی قرار دادن لوله برای بزرگسالان، مشابه کودکان با سن بیشتر است. اما برای نوزادان و خردسالان، لوله گذاری معده معده بینی ترجیح داده می شود. آماده سازی کودک برای جراحی، بسیار متفاوت از بزرگسالان است.

با وجود این که یک بزرگسال ممکن است در مورد پوشش بیمه، خطرات، مزایا و زمان بازیابی سلامتی، سوالاتی داشته باشد، یک کودک، به توضیح متفاوتی از فرآیند عمل جراحی پیش رو نیاز دارد. اطمینان خاطر دادن به کودک، ضروری است و آمادگی احساسی برای جراحی بسته به سن بیمار متفاوت است.